Ogród Japoński we Wrocławiu

Wrocławski Ogród Japoński został założony jako element Wystawy Sztuki Ogrodowej w ramach Wystawy Stulecia z 1913 r. Do dziś z tamtego okresu zachował się jedynie ogólny zarys ogrodu, staw o ciekawej linii brzegowej, pagórki z ciekami wodnymi i roślinnością oraz niektóre ścieżki. W latach 1996 -1997 przeprowadzono gruntowną przebudowę terenu przy udziale polskich i japońskich ogrodników pod kierunkiem architektów krajobrazu z Japonii. Wkrótce po otwarciu, w czasie powodzi tysiąclecia, ogród przez trzy tygodnie znajdował się pod wodą. Zniszczeniu uległo ok. 70% roślinności. Dwa lata później, po usunięciu szkód, odzyskał ponownie swój piękny wygląd. To unikatowy w Europie fragment typowo japońskiego krajobrazu. Wszystkie elementy mają tu swoje określone miejsce i znaczenie zgodne z japońską sztuką ogrodową. Interesującymi elementami Ogrodu są bramy, malownicze mostki, kaskady wodne, pawilony, kamienne misy i latarnie.

W ogrodzie zobaczymy też wyjątkową roślinność. Piętnaście gatunków rosnących tu drzew i krzewów występuje w warunkach naturalnych jedynie w Japonii, inne pochodzą z Azji Wschodniej i Japonii. Rosną tu także ponad stuletnie dęby, graby pospolite, platany, buk, żywotniki olbrzymie.

Niektóre rośliny w Ogrodzie Japońskim są specjalnie pielęgnowane oraz przycinane tak,  by uzyskać efekt zminiaturyzowanej ciekawej formy (Bonsai). Do ciekawszych bylin możemy zaliczyć: kokoryczkę wielokwiatową, zawilca japońskiego, funkie, lilie wodne. Egzotyczne krzewy i drzewa warte uwagi to np.: Szupin japoński, żółtnica pomarańczowa, miłorząb japoński, grujecznik japoński, oliwnik, magnolie, kasztanowiec czerwony, klon palmowy, sośnica chińska, różaneczniki i azalie, hortensje.

To niepowtarzalne miejsce jest piękne o każdej porze roku.